“Stress does not exist"

Wat betekent stress hebben eigenlijk?

Is het je opgevallen dat het soms lijkt of dat er twee soorten mensen zijn in onze westerse wereld? Mensen die stress hebben (of ervaren) en mensen die zeggen dat ze geen stress hebben en dat daar soms niets tussen in zit. De eerste groep is vaak de groep die het druk heeft met het regelen van allerlei dingen, zowel op het werk als privé. Deze rennen vaak van een afgevinkte to-do onderdeel naar afgevinkt to-do onderdeel en terwijl ze met het ene onderdeel bezig zijn, is hun gedachte vaak al weet bij het andere deel.

En dan heb je de andere groep die de hele dag lijkt te mediteren op een matje en lange boswandelingen maakt.

Zo even twee extreme voorbeelden gepakt maar ik merk vaak in het gesprek met de eerste groep, dat er zo over de tweede groep wordt gedacht en dan niet altijd in positieve zin en ga ik dan in gesprek met de tweede groep, dan komt vaak dat stereotype beeld naar voren van de mensen die vast zitten in de zogenaamde ratrace omdat de auto nu eenmaal groter moet zijn dan die van de buren om maar het perfect plaatje van de ideale carrière en dito gezin neer te kunnen zetten.

Vaak denken we in uitersten en helemaal als het gaat om een groep die ver van ons afstaat, waarmee we dus eigenlijk geen of bijna geen raakvlakken mee hebben. In de praktijk blijkt het allemaal wat genuanceerder te liggen en zijn er veel meer raakvlakken als dat we in eerste instantie zouden denken. Helemaal als je kijkt naar de basis, de echte essentie van de reden dat mensen kiezen voor bepaalde dingen. En dat is gelukkig in je leven ervaren. Wat dat precies inhoudt? Dat kan voor iedereen anders zijn. De ene wordt gelukkig van 100 uur per week werken om een grote auto, een grote villa te hebben en altijd designer kleding te dragen, terwijl de andere gelukkig wordt om de hele dag te kunnen leven op waar dat die persoon op dat moment zin in heeft, vrij van alle verplichtingen. Dus als je vaak doorvraagt aan de medemens naar wat hem of haar drijft, dan zal je merken dat dat vaak in de basis hetzelfde is. Gelukkig willen zijn en daaraan gekoppeld is vaak het hebben of vermijden van stress.

Hoe kan het dan, dat als we daarnaar streven, we toch bijna allemaal zeggen dat we stress hebben of in ieder geval stress ervaren. Dit heeft in de basis te maken met angst, zie daarvoor deze video.

Maar voor nu komt dit omdat we op het moment dat we stress ervaren we niet meer in ons lichaam zijn, we zitten in ons hoofd en zitten in ons hoofd betekent dat we eigenlijk nooit in het hier en nu zijn.

Vraag jezelf eens af, terwijl je deze zin leest of dat je stress hebt? ZO ja, hoe komt dat dan? Denk je aan iets dat gisteren of langer geleden is gebeurd? Denk je aan morgen? Of denk je aan iets anders?

Feit is, dat als je puur in het hier en nu bent, bij het lezen je eigenlijk geen stress ervaart.